Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Καθρέφτης, Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα
κι όλοι τρέξαν να τη δουν.
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ’ την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι, 
ένα παιδί 
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι, 
ένα παιδί

Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν, 
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλον μες τα μάτια, 
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια.

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος, 
την ομορφιά του για να δει.

Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι, 
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι, 
ένα παιδί 

Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου, 
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια, 
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου