Ευριπίδη, Ελένη (412 π.Χ.) ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ Α΄ 3η Σκηνή (542-575): Μονόλογος Μενέλαος

Ευριπίδη, Ελένη (412 π.Χ.)

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ Α΄

3^η Σκηνή (542-575): Μονόλογος Μενέλαος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

-        Προβληματισμοί και αποφάσεις του Μενέλαου

§       Πώς εξηγεί ο Μενέλαος την παράδοξη παρουσία της Ελένης στην Αίγυπτο;

§       Ποιες είναι οι αποφάσεις του;

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

 

·       Το ήθος του Μενέλαου

Αν αξιολογήσουμε τα επιχειρήματα του Μενέλαου συμπεραίνουμε ότι τον διακρίνει:

-        Από τη μια μεριά αφέλεια, απλοϊκότητα, επιπολαιότητα, (ίσως δειλία). Απορρίπτει αυτά που ακούει χωρίς έλεγχο-έρευνα.

Þ Τα παραπάνω επίσης μπορούν να θεωρηθούν ως στοιχεία γελοιοποίησης Μ.

-        Από την άλλη μεριά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως λογικός και οξύνους (= έξυπνος), εφόσον προσπαθεί να δώσει μια λογική εξήγηση στα «ανεξήγητα’ και για τον ίδιο ‘παράλογα’ πράγματα που ακούει από τη Γερόντισσα.

Þ Η οικονομία του έργου επιβάλλει ο Μ. να απορρίψει την προειδοποίηση της Γ.

-        Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την ψυχική αλλά και τη σωματική ταλαιπωρία που έχει υποστεί ως τώρα ο Μενέλαος, εφόσον περιπλανιέται και θαλασσοδέρνεται για πολλά χρόνια στο πέλαγος, χωρίς να μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου.

 

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

·       Τραγική ειρωνεία

-        Ο ήρωας εξακολουθεί να αγνοεί την αλήθεια σχετικά με την Ελένη.

·       Μονόλογος

-        Ο μονόλογος του Μενέλαου είναι ένα είδος «εσωτερικού μονολόγου». Είναι σαν να ακούμε τις σκέψεις του ήρωα φωναχτά.

ΙΔΕΕΣ

·       Γνωμικά

Στο κείμενο υπάρχουν αρκετές γνωμικά, δηλαδή φράσεις που εκφράζουν γενικά αποδεκτές αλήθειες.